dinsdag 30 augustus 2011

zondag 28 augustus 2011

Ubud


Ubud ligt anderhalf uur met de bus het binnenland in. Ons vertrek verloopt vlot: met de taxi naar het kantoortje waar de bus vertrekt (tickets hebben we gisteren al besteld). Daar wachten op de bus. Terwijl we wachten wordt op de straat een stoet gevormd bestaande uit mannen die parasols dragen, vrouwen met 'offergaven ' op het hoofd en een muziekkorps dat bestaat uit mannen met allerlei soorten gongen, fluiten, .... Zij komen uit een tempel recht over het buskantoortje en gaan in stoet naar de volgende tempel. De zin hiervan ontgaat ons, maar het is wel een kleurrijk en harmonieus gebeuren.
De busreis verloopt voorspoedig ondanks het drukke verkeer onderweg en rond half twaalf komen we aan in Ubud. We worden onmiddellijk aangesproken door allerlei mensen die ons in hun hotel willen binnenloodsen, maar we besluiten met de rugzak op de rug de wandeling naar het centrum te doen.
Daar worden we herkend door iemand van het guesthouse waar we twee jaar geleden gelogeerd hebben. Voor tien euro krijgen we (na keihard afdingen) een nette kamer met badkamer (warm en koud water) en ontbijt. De kamers zijn gelegen in een tropische tuin met weelderige plantengroei en liggen vlak naast het zwembad.
Ubud is zowat de culturele hoofdstad van Bali. Alles hier is mooi en verzorgd, van de offergaven voor de goden tot de presentatie van de maaltijden. Alles wordt aangegrepen om er iets mooi en kleurrijk van te maken.
Hier bezoeken we in de eerste plaats 'Monkey forest'. Een stukje oerwoud midden in Ubud, waar drie heilige tempels staan. De natuur is mooi, de tempels zijn interessant, maar de grootste attractie zijn de talloze apen die hier rondstruinen. Het gaat over een ondersoort van de makaken, namelijk de Balinese makaak. Een grijze aap met baard en snor, die net als alle andere apen eigenlijk een heel vervelend beest is. Zo gauw ze merken dat je je handen in je zakken steekt, denken ze dat je voedsel bij je hebt en komen ze op je af. Sommige toeristen laten die beesten echt dichtbij komen en we zien een aap er van door gaan met het fototoestel van een toeriste. Dank zij een bewaker die het apparaat 'wisselde' voor een stukje banaan, kreeg zij haar toestel terug.
We maken ook een lange wandeling door de rijstvelden. Mannen en vrouwen zijn aan het werk: rijstplantjes uitplanten in de modder (kniediep), de grachtjes rond de velden proper houden of de oogst binnen halen. De vrouwen dragen hierbij de typische kegelvormige hoed. In Indonesië wordt het hele jaar door geoogst en zo gauw de rijst rijp is, wordt hij binnengehaald en worden de velden terug onder water gezet voor een nieuwe aanplant.
Wat ook de moeite waard is, is een bezoekje aan de markt, waar Ingrid een mooie wajangpop koopt voor ongeveer een derde van de oorspronkelijke vraagprijs. Ingrid is dan ook een meester-afdinger.
Tenslotte maken we nog een grote wandeling die ons via de rijstvelden naar een paar dorpen brengt waar de meeste mensen leven van schilderen of houtsnijwerk. Heel mooie dingen gezien, die verkocht worden voor belachelijke prijzen.
Het eten is hier, net als in Seminyak, heerlijk. Allen vinden we hier het buffetsysteem niet terug. Je moet hier netjes van de kaart bestellen. De prijzen liggen ook iets hoger dan aan de kust: voor de hoofdschotel betaal je tussen de 20 000 en de 30 000 roepies (tussen de 1,8 en 2,6 euro). Vergeleken met de kust zijn het hier afzetters, maar daar tegenover staat dat de schotels heel mooi 'gedresseerd' zijn en dat er wordt opgediend door meisjes in heel mooie sarongs.

woensdag 24 augustus 2011

Bali, een andere wereld.

De tocht begint slecht: opstaan om half drie. Gelukkig hebben we de avond ervoor alles ingepakt, zodat we niet te veel tijd verliezen. 0m kwart voor drie zijn we gewassen en aangekleed en gaan we met de zware rugzakken naar beneden. Stilletjes om de rest van het guesthouse niet wakker te maken. Beneden staat de taxi al te wachten. We hadden afgesproken dat hij ons om drie uur zou oppikken en gelukkig is de taxichauffeur een man van zijn woord.
Rustige rit naar de luchthaven. Op een half uurtje zijn we er. De rugzakken inpakken en we kunnen onmiddellijk inchecken. Dan weer wachten. Vliegen schijnt voor meer dan de helft te bestaan uit wachten op vliegtuigen!
De luchthaven van Bangkok is nu een jaar of drie oud en een van de mooiste luchthavens waar we ooit geweest zijn. Helemaal opgetrokken in staal en glas en uiterst efficiënt en duidelijk. Toch duurt ook hier het wachten lang.
Eindelijk aan boord. We vliegen met Air Asia: vriendelijke stewardessen met mooie uniformen. De vlucht zelf is vrij hobbelig: veel turbulentie. Na een vlucht van vier uur landen we in Denpassar, de luchthaven van Bali.
Het voelt hier onmiddellijk anders aan dan in Thailand : even warm, maar minder vochtig. Het is net of je hier meer lucht hebt om te ademen. Visum krijgen (25 dollar per persoon) en douane passeren vormen geen probleem. Geld wel: een Euro is ongeveer 12 000 Indonesische roepie waard. Drie jaar geleden was dat nog 15000 roepie: in vergelijking is de euro hier dus heel fel in waarde gezakt (of de roepie sterk gestegen, natuurlijk). Het probleem met die roepies is dat alles hier onmiddellijk tienduizenden roepies kost!
Met de 'airporttaxi' naar Seminyak. De rit duurt zo'n twintig minuten. Seminyak is een deelgemeente van Kuta, gelegen aan een stralende blauwe zee. We hebben via e-mail gereserveerd in hotel 'Grand Kumala'. Heel mooi hotel. Twee zwembaden, gelegen in een paradijselijke, tropische tuin. De kamers zijn gebouwd in Balinese stijl met deuren versierd met houtsnijwerk, mooie badkamer, airco, elke dag vers drinkwater op de kamer enz. Hier zullen we het wel enkele dagen uithouden!
Onze bedoeling is om hier, na het jachtige Bangkok, enkele dagen tot rust te komen en te wennen aan een nieuw land met andere gewoonten en een andere cultuur.
Een van de eerste dingen die we doen is dus gaan eten. Indonesië kent verschillende soorten eetgelegenheden, van grote, westerse-stijl-restaurants tot stalletjes op het strand. Wij kiezen voor een tussenvorm: de 'warung'. Een warung is een klein eethuisje met een zelfbedieningssysteem. Je stapt naar een grote toog waar verschillende schalen met voedsel klaarstaan een je wijst wat je wil hebben: gele, witte of bruine rijst, kip, vis, tofu, een ei, verschillende soorten groenten, ...
Een knap Indonesisch meisje (klein, slank, bruin, vriendelijk, met een lange, zwarte paardenstaart) laadt je bord vol. Je betaalt, zoekt een plaatsje en kan gaan eten. Een idee van de prijzen: een schotel met rijst, viscurry twee soorten groenten en twee soorten sambal kost ongeveer 18 000 roepie of anderhalve euro. Hetzelfde, maar in plaats van de viscurry een vegetarische tofucurry, kost je 9000 roepie of 75 eurocent. Een grote fles koud water betaal je 5000 euro (45 eurocent). Het eten is heel lekker en de sambal is pikant. Wat kan een mens nog meer verlangen?
We brengen onze dagen door met wandelen (lange strandwandelingen), aan het zwembad liggen, zwemmen, e-mailen en skypen, boeken lezen en gaan eten (niet in die volgorde!).
Hier blijven we een paar dagen. Daarna vertrekken we naar Ubud voor een portie cultuur.

Enkele foto's kan je bekijken op :

Groetjes

zaterdag 20 augustus 2011

Bangkok : cultuur.

De laatste twee dagen (tot onze vlucht naar Indonesië) hebben wel besteed aan het ontdekken van de Thaise cultuur.

Eerste activiteit: gaan eten in de Burgerking. Het klinkt raar dat bezoekers aan het land met het lekkerste eten ter wereld hamburgers gaan eten, maar in tegenstelling tot België behoort Thailand tot de beschaafde landen waar Burgerking restaurants heeft. Telkens we in een land komen waar een Burgerking is, moeten we er dus minstens één keer gaan eten, temeer daar Maarten ons dit keer trakteert. We genieten dus alle drie van een 'Dubbele Whopper' met een cola en frietjes.

Volgende activiteit: bezoek aan het paleis van de koning en de 'hoofdtempel' van de boeddhisten in Thailand. Heel mooi, maar dodelijk vermoeiend want heel warm, heel vochtig en heel druk. Toch genoten van de prachtige paleizen en tempels, de met goud en parelmoer ingelegde beelden, de gedetailleerde muurschilderingen .... Het hoogtepunt van ons bezoek is natuurlijk het beeldje van de 'smaragden Boeddha', die helemaal niet van smaragd is, maar gewoon van Jade. Toch een prachtig bezoek.

Dan naar de bloemenmarkt. Prachtige bloemen, orchideeën, tempelbomen, jasmijn- en frangipanebomen ... Het hoogtepunt was wel het moment dat Ingrid aangevallen werd door een katvis. We passeerden juist een bad met vissen, toen een bijzonder groot exemplaar uit het bad sprong en voor de voeten van Ingrid terecht kwam. De kreet die zij slaakte was over heel de markt te horen.

Volgend bezoek de gewone dagelijkse markt. Speciaal van geur en handelswaar : kikvorsen, langnekschildpadden ... allemaal om op te eten. Dit gecombineerd met allerlei exotische groenten en fruit, maakte hier wel iets heel speciaals van.

Bezoek aan Vivek Mansion. Dit voormalig koninklijk paleis is het grootste gebouw opgetrokken uit 'golden teak' ter wereld. Het geleide bezoek was zeker de moeite waard.

Ondertussen blijven we lekker eten en drinken: we ontdekken de verschillende curries, de fruitshakes van diverse vruchten en last but not least de fantastische 'sticky rice'.

Nu sluit ik af, want we moeten heel vroeg op (half drie) voor onze vlucht naar Indonesië.

Wie belangstelling heeft voor een paar foto's klikt op de link hieronder :


Tot later !


vrijdag 19 augustus 2011

De eerste foto's

Hallo,

hierbij een eerste reeks foto's van onze verplaatsing naar en aankomst in Bangkok.
Als je ze wil zien, klik dan op onderstaande link :


De rest volgt later!

donderdag 18 augustus 2011

Eindelijk op ons hotel



 
Na een korte vlucht van anderhalf uur : aankomst in Kopenhagen. Moderne luchthaven. Hier moeten we vier uur wachten op onze vlucht naar Bangkok.
We lezen een beetje, rusten wat, .... maar vier uur duurt echt wel heel lang.
Eindelijk mogen we instappen. Onze plaatsen waren al van in Brussel gereserveerd en onze bagage is in Brussel vertrokken en zullen we hopelijk in Bangkok terugzien.
We vliegen met SAS. Vriendelijk personeel in lelijke uniformen en vrij oncomfortabele zitjes voor een lijnvlucht.
We hebben een nachtvlucht van 10 uur voor de boeg en proberen met matig succes wat te slapen. Kortom, het wordt een lange en vermoeiende vlucht.
Om twee uur landen we op de nieuwe luchthaven van Bangkok. Visum en douane vormen geen probleem, maar de comfortabele bus van de luchthaven naar het centrum blijkt afgeschaft!.
Dus: een Van' naar het 'Victory monument' en daar een bus naar Khao San Road.
Ondertussen is de dagelijkse regenbui hier in alle hevigheid losgebarsten. Het is hier immers moesson! In een minimum van tijd staan alle straten onder water en is alles en iedereen doorweekt. De bus laat heel lang op zich wachten en als we er eindelijk doornat opzitten komen we terecht in de meest gigantische verkeersopstopping die we ooit hebben meegemaakt. Samengevat: over een ritje van een dikke twintig minuten doen we nu vier uur!
Het hoeft niet altijd pech te zijn: als we in ons guesthouse aankomen blijken er netjes twee kamers voor ons gereserveerd te zijn!
Douchen, andere kleren aan en gaan eten. De lekkerste keuken ter wereld is er nog niet op achteruit gegaan: rode curry, rijst met gewokte groenten... alles om het lekkerst. Daar een paar flessen bier bij en onze dag kan niet meer stuk. Rekening van al dit lekkers: 325 bath of 8 euro. Voor ons drie wel te verstaan.
Tweede dag: verkenning van Khao San Road en omgeving. Geweldig veel is er niet veranderd, maar met Ingrid erbij die hier nog nooit geweest is vallen een aantal dingen terug op: de verschrikkelijke elektriciteitsdraden in de straten, de taal van de mensen..... Wat wel anders is: het aantal massagesalons is nog toegenomen en er is ook iets nieuws op dat gebied. Er staan nu in sommige zaken grote aquaria vol met kleine visjes. De gasten gaan hier met hun benen in zitten en die visjes knabbelen dode huidschilfers en dergelijke weg. Verder geen commentaar. Vandaag de tickets voor Indonesië besteld en weer gaan eten. Het was weer heerlijk: rode curry, platte noedels met kip en groenten, rijst met gewokte groenten en een fles ijskoud water. Prijs: 120 Bath of 3 euro. Voor ons drieën uiteraard.
Als dit verslag af is gaan we nog even eten, een avondwandeling over Khao San Road en morgen beginnen we met cultuur.

Groetjes : Jos




dinsdag 16 augustus 2011

Eindelijk weg!

Eindelijk is de dag aangebroken. In het weekend afscheid genomen van de kinderen, de moeders nog eens bezocht, onze eerste malariapil genomen en de rugzakken ingepakt.
Nu zijn we er klaar voor. Nog even geld afhalen, de laatste keer over de markt en nu wachten.
Om één uur komt Ingrid met haar dochter ons ophalen en rijden we samen naar Zaventem.
We vliegen met Scandinavian airlines. Onze eerste stop is Kopenhagen. Daar even wachten en dan de vlucht Kopenhagen-Bangkok. Daar komen we aan rond drie uur plaatselijke tijd (9 uur 's morgens hier). Als alles goed is zijn onze kamers voor de eerste nacht daar gereserveerd.
Volgend bericht : vanuit Bangkok.

maandag 8 augustus 2011

Nu wordt het spannend.

Vandaag over een week - op dinsdag 16 augustus - vertrekken we weer voor een paar weken.
Het wordt deze keer geen echt lange reis, maar we gaan toch weer naar interessante landen en ... deze keer gaan we met drie.
Op onze vorige reis hadden we namelijk afgesproken dat we de volgende reis (deze dus) met vier zouden doen. Spijtig genoeg kon Leen deze periode niet mee, dus we vertrekken met drie: An, Ingrid en Jos.
Onze planning:
- vlucht naar Bangkok
- een kleine week Bangkok, genoeg om de belangrijkste bezienswaardigheden te bezoeken, even te wennen aan het klimaat en een vlucht naar Indonesië te organiseren.
- Dan trekken we een maandje door Bali en Java (details volgen later)
- Terug naar Bangkok, waar we Ingrid op de vlieger zetten naar huis.
- Wij blijven nog een tiental dagen in Thailand, die we waarschijnlijk zullen doorbrengen in en rond Chiang Mai.